غربالگری جنین برای یافتن بیماری های ژنتیکی یا ساختاری جنینی استفاده می شود. و از هفته یازدهم بارداری آغاز می شود از آنجا که روش درمانی چندانی برای بیماری های جنینی تا قبل از تولد وجود ندارد در عمل هدف غربالگری جنین، تصمیم گیری در مورد مرگ و زندگی جنین است. از یک مادر در سن بارداری ۱۸ تا ۲۸ سال به احتمال ۱ در ۱۵۰۰ ممکن است که فرزند سندروم داون متولد شود که تقریبا نزدیک به صفر است.
بیشترین احتمال تولد سندروم داون بر اساس شرایط سنی مادر در سن ۴۵ سالگی محاسبه شده که معادل ۳ درصد است. البته بعد از ۴۵ سالگی احتمال تولد فرزند سندروم داون کاهش پیدا می کند. در برخی کشور های توسعه یافته به دلایل متعدد غربالگری جنین وجود ندارد در کشورهایی هم که انجام می شود فقط مادرانی که خطر ابتلای بیشتری دارند وارد روال غربالگری می شوند.
در هلند مادران در عمل ۳۰ درصد، سوئد ۳۴ درصد و کانادا ۳۳ درصد وارد غربالگری می شوند در حالی که در ایران بدون استنثا به همه مادران توصیه می شود و در عمل ۹۴.۶ درصد مادران وارد این روند می شوند. ترغیب به غربالگری با نگران کردن مادران همراه می شود اضطراب و نگرانی در دوران بارداری به مادر لطمه می زند. در حالی که نتیجه غربالگری به هیچ وجه اطمینان بخش نسبت به سالم بودن جنین نیست.